Hatay’da 12 saat enkaz altında kaldıktan sonra hayata tutunan Zemzem ve Abdullah Ergüleç’in 37 yıllık evliliği konteyner yuvalarında aşkla devam ediyor.
Kahramanmaraş merkezli depremler onbinlerce insanın hayatına mal oldu. Yüzyılın felaketinin en büyük yıkıma yol açtığı Hatay’da 25 bine yakın insan hayatını kaybetti. Antakya ilçesinde depreme yakalanan Ergüleç ailesinin yaşadığı apartman da yüzyılın felaketinde yıkıldı. Enkaz altında kalan 65 yaşındaki Zemzem ve 68 yaşındaki Abdullah Ergüleç çifti, saat 12’de enkazdan çıkarıldı. Ergüleç çifti depremin ardından 15 gün tedavi görerek hayata tutundu. Yüzyılın felaketinde birçok yakınını kaybeden karı-koca, 37 yıllık evliliklerini konteyner yuvalarında aşkla sürdürüyor.
Enkaz altında kaldığı anı anlatan Zemzem Ergüleç, “Yatıyordum, beyefendi beni uyandırdı. Sonra büyük bir sarsıntı olduğunu gördüm. Evden zorla çıkana kadar öldük. Evin kapısı. Oraya düştüm ve ayağım kırıldı. Ayağım kırılınca beyefendi hemen dışarı çıktı.” . Beşinci kattan inene kadar öldük. Kapının önüne indiğimizde karşıdaki binanın duvarının üzerimize yıkıldığını gördük. Orada sıkışıp kaldık. 12 saat boyunca enkaz altında kaldık. Ne çıkabildik, ne de geçebildik. Rabbimizin bize yardım edecek bir kulu yok. Sonra oğlum geldi, çok şükür bizi kurtardı. Beni ve eşimi battaniyeyle kurtardılar. Bacağım kırıldı ve bizi teker teker dışarı çıkardılar. Allah’a şükür o gün Rabbim bana yardım etti. Ne acıktım, ne susadım, ne de yemek düşünebiliyordum. Çünkü bilincim yerinde değildi. Bilincim dehşet içinde kaybolmuştu. “Hemen ölüm korkusu oluştu” dedi.
Eşini dışarı çıkarmak için çaba harcadığını söyleyen Abdullah Ergüleç, “Deprem anında yataktan fırladım. O atlayış sırasında aslında ayakta durmakta zorlanıyordum. Bizi sağa sola fırlatıyordu. Eşimi dışarı çıkarmak için çabalıyorum. Kapıdan çıktığımda o depremin sarsıntısı beni adeta merdivenlerden aşağı fırlattı. 2 Bir kat aşağıdaki asansör kapısında durdum. Eşimin öldüğünü söyledim ama çıkamadığımda Onu görmedim, korktum, yukarıdan bağırdığını gördüm, koştum, kalçamın kırıldığını fark etmedim, eşimi zorla yerden kaldırdım, tutunarak merdivenlerden indim. Sağımızdan solumuzdan duvarlar üzerimize yıkılıyordu. Kapının çıkışına geldiğimizde önümüzde bulunan binadan koşarak çıktım. Çökme bizi enkaz altında bıraktı. 12 saat sonra oğlum geldiğinde o ve arkadaşları önce annesini yorgana sarıp dışarı çıkardılar, sonra gelip beni aldılar, oğlum beni direkt arabaya bindirdi, Alanya’ya gittik ve 1,5 ay hastanede kaldık. Bilincimizi kaybettik. Neler yaşadığımı bile bilmiyordum. “Hatırlayamıyorum” dedi. -HATAY
